víkingur
See also: Víkingur
Faroese
Etymology
From Old Norse víkingr. Equivalent to vík + -ingur.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvʊiːt͡ʃɪŋkʊɹ]
Noun
víkingur m (genitive singular víkings, plural víkingar)
Declension
| m6 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | víkingur | víkingurin | víkingar | víkingarnir |
| accusative | víking | víkingin | víkingar | víkingarnar |
| dative | víkingi | víkinginum | víkingum | víkingunum |
| genitive | víkings | víkingsins | víkinga | víkinganna |
See also
- -víkingur
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈviːciŋkʏr/
Noun
víkingur m (genitive singular víkings, nominative plural víkingar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | víkingur | víkingurinn | víkingar | víkingarnir |
| accusative | víking | víkinginn | víkinga | víkingana |
| dative | víkingi | víkingnum | víkingum | víkingunum |
| genitive | víkings | víkingsins | víkinga | víkinganna |