vönun
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- Rhymes: -œːnʏn
Noun
vönun f (genitive singular vönunar, nominative plural vananir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | vönun | vönunin | vananir | vananirnar |
| accusative | vönun | vönunina | vananir | vananirnar |
| dative | vönun | vönuninni | vönunum | vönununum |
| genitive | vönunar | vönunarinnar | vanana | vanananna |
Further reading
- “vönun” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)