vönun

Icelandic

Etymology

From vana +‎ -un.

Pronunciation

  • Rhymes: -œːnʏn

Noun

vönun f (genitive singular vönunar, nominative plural vananir)

  1. castration

Declension

Declension of vönun (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative vönun vönunin vananir vananirnar
accusative vönun vönunina vananir vananirnar
dative vönun vönuninni vönunum vönununum
genitive vönunar vönunarinnar vanana vanananna

Further reading