vöxtur
Icelandic
Etymology
From Old Norse vǫxtr, from Proto-Germanic *wahstuz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvœkstʏr/, /ˈvœxstʏr/
Noun
vöxtur m (genitive singular vaxtar, nominative plural vextir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | vöxtur | vöxturinn | vextir | vextirnir |
| accusative | vöxt | vöxtinn | vexti, vöxtu1 | vextina |
| dative | vexti | vextinum | vöxtum | vöxtunum |
| genitive | vaxtar | vaxtarins | vaxta | vaxtanna |
1Archaic or literary.