vøkstur
Faroese
Etymology
From Old Norse vǫxtr (“growth”) (see for more information),[1] from Proto-Germanic *wahstuz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvœkstʊɹ/
Noun
vøkstur m (genitive singular vakstrar, plural vøkstrir or vøkstir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | vøkstur | vøksturin | vøkstrir | vøkstrirnir |
| accusative | vøkstur | vøksturin | vøkstrir | vøkstrirnar |
| dative | vøkstri | vøkstrinum | vøkstrum | vøkstrunum |
| genitive | vakstrar | vakstrarins | vakstra | vakstranna |
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | vøkstur | vøksturin | vøkstir | vøkstirnir |
| accusative | vøkst | vøkstin | vøkstir | vøkstirnar |
| dative | vøksti | vøkstinum | vøkstum | vøkstunum |
| genitive | vakstar | vakstarins | vaksta | vakstanna |
Related terms
References
- ^ Hammershaimb, 1891
- Føroysk orðabók 1996, internet edition 2007
- Færøsk Anthologi 1891
- Altnordisches Wörterbuch 2003 (Letter V)