výjimečný

Czech

Etymology

From výjimka +‎ -ný.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈviːjɪmɛt͡ʃniː]

Adjective

výjimečný (comparative výjimečnější, superlative nejvýjimečnější, adverb výjimečně)

  1. exceptional (uncommon)
  2. exceptional (better than the average)

Declension

Declension of výjimečný (hard)
singular
masculine feminine neuter
animate inanimate
nominative výjimečný výjimečná výjimečné
genitive výjimečného výjimečné výjimečného
dative výjimečnému výjimečné výjimečnému
accusative výjimečného výjimečný výjimečnou výjimečné
locative výjimečném výjimečné výjimečném
instrumental výjimečným výjimečnou výjimečným
plural
masculine feminine neuter
animate inanimate
nominative výjimeční výjimečné výjimečná
genitive výjimečných
dative výjimečným
accusative výjimečné výjimečná
locative výjimečných
instrumental výjimečnými

Derived terms

Further reading