vēsturnieks

Latvian

Etymology

Coined by Atis Kronvalds 1860s from vēsture (history) +‎ -nieks. [1]

Pronunciation

  • IPA(key): [væ̀ːstuɾniɛks]

Noun

vēsturnieks m (1st declension, feminine form: vēsturniece)

  1. (male) historian (a specialist in history)
    medicīnas vēsturnieksmedicine historian
    matemātikas vēsturnieksmathematics historian
    mākslas vēsturnieksart historian
    teātra zinātnes vēsturniekstheater science historian
    mūzikas vēsturnieksmusic historian

Declension

Declension of vēsturnieks (1st declension)
singular plural
nominative vēsturnieks vēsturnieki
genitive vēsturnieka vēsturnieku
dative vēsturniekam vēsturniekiem
accusative vēsturnieku vēsturniekus
instrumental vēsturnieku vēsturniekiem
locative vēsturniekā vēsturniekos
vocative vēsturniek vēsturnieki

References

  1. ^ Karulis, Konstantīns (1992) “vēsture”, in Latviešu Etimoloģijas Vārdnīca [Latvian Etymological Dictionary]‎[1] (in Latvian), Rīga: AVOTS, →ISBN