vření
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech vřěnie, from Proto-Slavic *vьrěnьje. Compare Serbo-Croatian врење.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvr̝ɛɲiː]
Noun
vření n
- verbal noun of vřít
Declension
Declension of vření (neuter in -í/-ý)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vření | vření |
| genitive | vření | vření |
| dative | vření | vřením |
| accusative | vření | vření |
| vocative | vření | vření |
| locative | vření | vřeních |
| instrumental | vřením | vřeními |
Further reading
- “vření”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “vření”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “vření”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025