vǫmb
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *wambō.
Noun
vǫmb f (genitive vambar, plural vambar)
Declension
| feminine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | vǫmb | vǫmbin | vambar | vambarnar |
| accusative | vǫmb | vǫmbina | vambar | vambarnar |
| dative | vǫmb | vǫmbinni | vǫmbum | vǫmbunum |
| genitive | vambar | vambarinnar | vamba | vambanna |