vacerrosus

Latin

Etymology

From vacerra +‎ -ōsus, only attested in Suetonius, De Vita Caesarum (Aug.87) a favourite word of the emperor Augustus.

Pronunciation

Adjective

vacerrōsus (feminine vacerrōsa, neuter vacerrōsum); first/second-declension adjective

  1. (hapax legomenon) mad, crazed, demented
    • 121 AD, Suetonius, De Vita Caesarum, volume Aug.87:
      Ponit assidue et pro stulto 'baceolum' apud pullum 'pulleiaceum' et pro cerrito 'uacerrosum' et [...]
      He always used to write "baceolus" instead of stultus (foolish), instead of pullus "pulleiaceus" (dark) and, of cerritus, "vacerrosus" and [...]

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative vacerrōsus vacerrōsa vacerrōsum vacerrōsī vacerrōsae vacerrōsa
genitive vacerrōsī vacerrōsae vacerrōsī vacerrōsōrum vacerrōsārum vacerrōsōrum
dative vacerrōsō vacerrōsae vacerrōsō vacerrōsīs
accusative vacerrōsum vacerrōsam vacerrōsum vacerrōsōs vacerrōsās vacerrōsa
ablative vacerrōsō vacerrōsā vacerrōsō vacerrōsīs
vocative vacerrōse vacerrōsa vacerrōsum vacerrōsī vacerrōsae vacerrōsa

References

  • vacerrosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • vacerrosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.