vacillatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of vacillō
Participle
vacillātus (feminine vacillāta, neuter vacillātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vacillātus | vacillāta | vacillātum | vacillātī | vacillātae | vacillāta | |
| genitive | vacillātī | vacillātae | vacillātī | vacillātōrum | vacillātārum | vacillātōrum | |
| dative | vacillātō | vacillātae | vacillātō | vacillātīs | |||
| accusative | vacillātum | vacillātam | vacillātum | vacillātōs | vacillātās | vacillāta | |
| ablative | vacillātō | vacillātā | vacillātō | vacillātīs | |||
| vocative | vacillāte | vacillāta | vacillātum | vacillātī | vacillātae | vacillāta | |