vagnmakare

Swedish

Etymology

vagn (wagon) +‎ -makare (-maker), used since 1678.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌvaŋnˈmɑːkarɛ/

Noun

vagnmakare c

  1. a wainwright

Declension

Declension of vagnmakare
nominative genitive
singular indefinite vagnmakare vagnmakares
definite vagnmakaren vagnmakarens
plural indefinite vagnmakare vagnmakares
definite vagnmakarna vagnmakarnas

References