vahain
Ingrian
Etymology
From vaha (“wax”) + -in. Akin to Finnish vahainen and Estonian vahane.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈʋɑhɑi̯ne/, [ˈʋɑhɑi̯n]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈʋɑhɑi̯n/, [ˈʋɑxˑɑi̯n]
- Rhymes: -ɑhɑi̯n
- Hyphenation: va‧hain
Adjective
vahain (comparative vahaisemp)
Declension
| Declension of vahain (type 1/kärpäin, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | vahain | vahaiset |
| genitive | vahaisen | vahaisiin |
| partitive | vahaista, vahaist | vahaisia |
| illative | vahaisee | vahaisii |
| inessive | vahaisees | vahaisiis |
| elative | vahaisest | vahaisist |
| allative | vahaiselle | vahaisille |
| adessive | vahaiseel | vahaisiil |
| ablative | vahaiselt | vahaisilt |
| translative | vahaiseks | vahaisiks |
| essive | vahaisenna, vahaiseen | vahaisinna, vahaisiin |
| exessive1) | vahaisent | vahaisint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 629