vakablaka
Hungarian
Etymology
vakablak + -a (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɒkɒblɒkɒ]
- Hyphenation: vak‧ab‧la‧ka
Noun
vakablaka
- third-person singular single-possession possessive of vakablak
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vakablaka | — |
| accusative | vakablakát | — |
| dative | vakablakának | — |
| instrumental | vakablakával | — |
| causal-final | vakablakáért | — |
| translative | vakablakává | — |
| terminative | vakablakáig | — |
| essive-formal | vakablakaként | — |
| essive-modal | vakablakául | — |
| inessive | vakablakában | — |
| superessive | vakablakán | — |
| adessive | vakablakánál | — |
| illative | vakablakába | — |
| sublative | vakablakára | — |
| allative | vakablakához | — |
| elative | vakablakából | — |
| delative | vakablakáról | — |
| ablative | vakablakától | — |
| non-attributive possessive – singular |
vakablakáé | — |
| non-attributive possessive – plural |
vakablakáéi | — |