vakablakai
Hungarian
Etymology
vakablak + -ai (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɒkɒblɒkɒji]
- Hyphenation: vak‧ab‧la‧kai
Noun
vakablakai
- third-person singular multiple-possession possessive of vakablak
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | vakablakai |
| accusative | — | vakablakait |
| dative | — | vakablakainak |
| instrumental | — | vakablakaival |
| causal-final | — | vakablakaiért |
| translative | — | vakablakaivá |
| terminative | — | vakablakaiig |
| essive-formal | — | vakablakaiként |
| essive-modal | — | vakablakaiul |
| inessive | — | vakablakaiban |
| superessive | — | vakablakain |
| adessive | — | vakablakainál |
| illative | — | vakablakaiba |
| sublative | — | vakablakaira |
| allative | — | vakablakaihoz |
| elative | — | vakablakaiból |
| delative | — | vakablakairól |
| ablative | — | vakablakaitól |
| non-attributive possessive – singular |
— | vakablakaié |
| non-attributive possessive – plural |
— | vakablakaiéi |