vakablakaim
Hungarian
Etymology
vakablak + -aim (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɒkɒblɒkɒjim]
- Hyphenation: vak‧ab‧la‧ka‧im
Noun
vakablakaim
- first-person singular multiple-possession possessive of vakablak
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | vakablakaim |
| accusative | — | vakablakaimat |
| dative | — | vakablakaimnak |
| instrumental | — | vakablakaimmal |
| causal-final | — | vakablakaimért |
| translative | — | vakablakaimmá |
| terminative | — | vakablakaimig |
| essive-formal | — | vakablakaimként |
| essive-modal | — | vakablakaimul |
| inessive | — | vakablakaimban |
| superessive | — | vakablakaimon |
| adessive | — | vakablakaimnál |
| illative | — | vakablakaimba |
| sublative | — | vakablakaimra |
| allative | — | vakablakaimhoz |
| elative | — | vakablakaimból |
| delative | — | vakablakaimról |
| ablative | — | vakablakaimtól |
| non-attributive possessive – singular |
— | vakablakaimé |
| non-attributive possessive – plural |
— | vakablakaiméi |