vakablakom
Hungarian
Etymology
vakablak + -om (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɒkɒblɒkom]
- Hyphenation: vak‧ab‧la‧kom
Noun
vakablakom
- first-person singular single-possession possessive of vakablak
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vakablakom | — |
| accusative | vakablakomat | — |
| dative | vakablakomnak | — |
| instrumental | vakablakommal | — |
| causal-final | vakablakomért | — |
| translative | vakablakommá | — |
| terminative | vakablakomig | — |
| essive-formal | vakablakomként | — |
| essive-modal | vakablakomul | — |
| inessive | vakablakomban | — |
| superessive | vakablakomon | — |
| adessive | vakablakomnál | — |
| illative | vakablakomba | — |
| sublative | vakablakomra | — |
| allative | vakablakomhoz | — |
| elative | vakablakomból | — |
| delative | vakablakomról | — |
| ablative | vakablakomtól | — |
| non-attributive possessive – singular |
vakablakomé | — |
| non-attributive possessive – plural |
vakablakoméi | — |