Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish وقت (vakıt), from Arabic وَقْت (waqt).
Pronunciation
Noun
vakit (definite accusative vakti, plural vakitler)
- time (quantity of availability in time)
Declension
Declension of vakit
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
vakit
|
vakitler
|
| definite accusative
|
vakti
|
vakitleri
|
| dative
|
vakte
|
vakitlere
|
| locative
|
vakitte
|
vakitlerde
|
| ablative
|
vakitten
|
vakitlerden
|
| genitive
|
vaktin
|
vakitlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
vaktim
|
vakitlerim
|
| 2nd singular
|
vaktin
|
vakitlerin
|
| 3rd singular
|
vakti
|
vakitleri
|
| 1st plural
|
vaktimiz
|
vakitlerimiz
|
| 2nd plural
|
vaktiniz
|
vakitleriniz
|
| 3rd plural
|
vakitleri
|
vakitleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
vaktimi
|
vakitlerimi
|
| 2nd singular
|
vaktini
|
vakitlerini
|
| 3rd singular
|
vaktini
|
vakitlerini
|
| 1st plural
|
vaktimizi
|
vakitlerimizi
|
| 2nd plural
|
vaktinizi
|
vakitlerinizi
|
| 3rd plural
|
vakitlerini
|
vakitlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
vaktime
|
vakitlerime
|
| 2nd singular
|
vaktine
|
vakitlerine
|
| 3rd singular
|
vaktine
|
vakitlerine
|
| 1st plural
|
vaktimize
|
vakitlerimize
|
| 2nd plural
|
vaktinize
|
vakitlerinize
|
| 3rd plural
|
vakitlerine
|
vakitlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
vaktimde
|
vakitlerimde
|
| 2nd singular
|
vaktinde
|
vakitlerinde
|
| 3rd singular
|
vaktinde
|
vakitlerinde
|
| 1st plural
|
vaktimizde
|
vakitlerimizde
|
| 2nd plural
|
vaktinizde
|
vakitlerinizde
|
| 3rd plural
|
vakitlerinde
|
vakitlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
vaktimden
|
vakitlerimden
|
| 2nd singular
|
vaktinden
|
vakitlerinden
|
| 3rd singular
|
vaktinden
|
vakitlerinden
|
| 1st plural
|
vaktimizden
|
vakitlerimizden
|
| 2nd plural
|
vaktinizden
|
vakitlerinizden
|
| 3rd plural
|
vakitlerinden
|
vakitlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
vaktimin
|
vakitlerimin
|
| 2nd singular
|
vaktinin
|
vakitlerinin
|
| 3rd singular
|
vaktinin
|
vakitlerinin
|
| 1st plural
|
vaktimizin
|
vakitlerimizin
|
| 2nd plural
|
vaktinizin
|
vakitlerinizin
|
| 3rd plural
|
vakitlerinin
|
vakitlerinin
|
|
Synonyms
Derived terms
- vakitsiz (“untimely”)
- vakit nakittir (“time is money”)
- vaktiyle (“once; once upon a time”)
- hâli vakti yerinde (“on easy street; well-heeled”)