vakondjaim
Hungarian
Etymology
vakond + -jaim (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɒkoɲɟɒjim]
- Hyphenation: va‧kond‧ja‧im
Noun
vakondjaim
- first-person singular multiple-possession possessive of vakond
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | vakondjaim |
| accusative | — | vakondjaimat |
| dative | — | vakondjaimnak |
| instrumental | — | vakondjaimmal |
| causal-final | — | vakondjaimért |
| translative | — | vakondjaimmá |
| terminative | — | vakondjaimig |
| essive-formal | — | vakondjaimként |
| essive-modal | — | vakondjaimul |
| inessive | — | vakondjaimban |
| superessive | — | vakondjaimon |
| adessive | — | vakondjaimnál |
| illative | — | vakondjaimba |
| sublative | — | vakondjaimra |
| allative | — | vakondjaimhoz |
| elative | — | vakondjaimból |
| delative | — | vakondjaimról |
| ablative | — | vakondjaimtól |
| non-attributive possessive – singular |
— | vakondjaimé |
| non-attributive possessive – plural |
— | vakondjaiméi |