vandrefalk
Danish
Etymology
From vandre (“hike, wander, migrate”) + falk (“falcon”).
Pronunciation
- IPA(key): /vandrəfalk/, [ˈvɑnd̥ʁɐˌfalˀɡ̊]
Noun
vandrefalk c (singular definite vandrefalken, plural indefinite vandrefalke)
Inflection
common gender |
singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | vandrefalk | vandrefalken | vandrefalke | vandrefalkene |
genitive | vandrefalks | vandrefalkens | vandrefalkes | vandrefalkenes |
References
Norwegian Bokmål
Etymology
Noun
vandrefalk m (definite singular vandrefalken, indefinite plural vandrefalker, definite plural vandrefalkene)
References
- “vandrefalk” in The Bokmål Dictionary.
- “vandrefalk” in Det Norske Akademis ordbok (NAOB).
Norwegian Nynorsk
Etymology
Noun
vandrefalk m (definite singular vandrefalken, indefinite plural vandrefalkar, definite plural vandrefalkane)
References
- “vandrefalk” in The Nynorsk Dictionary.