vandringsmand

Danish

Etymology

vandring (wandering, traveling) +‎ mand (man)

Noun

vandringsmand c (singular definite vandringsmanden, plural indefinite vandringsmænd)

  1. (dated) male traveler

Declension

Declension of vandringsmand
common
gender
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative vandringsmand vandringsmanden vandringsmænd vandringsmændene
genitive vandringsmands vandringsmandens vandringsmænds vandringsmændenes

References