vandringsord

Swedish

Etymology

From vandring (wander) +‎ -s- +‎ ord (word).

Pronunciation

  • IPA(key): /vandrɪŋsˈuːrd/

Noun

vandringsord n

  1. Wanderwort

Declension

Declension of vandringsord
nominative genitive
singular indefinite vandringsord vandringsords
definite vandringsordet vandringsordets
plural indefinite vandringsord vandringsords
definite vandringsorden vandringsordens