vanry
Danish
Etymology
Compound of van- (“mis-, mal-”) and ry (“reputation”)
Noun
vanry n (singular definite vanryet, not used in plural form)
Declension
| neuter gender |
singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | vanry | vanryet |
| genitive | vanrys | vanryets |
Synonyms
- vanære
- miskredit
References
- “vanry” in Den Danske Ordbog