vanvördighet

Swedish

Etymology

From vanvördig +‎ -het.

Noun

vanvördighet c

  1. disrespectfulness

Declension

Declension of vanvördighet
nominative genitive
singular indefinite vanvördighet vanvördighets
definite vanvördigheten vanvördighetens
plural indefinite vanvördigheter vanvördigheters
definite vanvördigheterna vanvördigheternas

Further reading