vanvett
Swedish
Etymology
From Old Swedish vanvit (“folly”), equivalent to van- + vett. Compare Danish vanvid.
Noun
vanvett n
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | vanvett | vanvetts |
definite | vanvettet | vanvettets | |
plural | indefinite | — | — |
definite | — | — |