variegans
Latin
Etymology
Present participle of variegō.
Participle
variegāns (genitive variegantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | variegāns | variegantēs | variegantia | ||
| genitive | variegantis | variegantium | |||
| dative | variegantī | variegantibus | |||
| accusative | variegantem | variegāns | variegantēs variegantīs |
variegantia | |
| ablative | variegante variegantī1 |
variegantibus | |||
| vocative | variegāns | variegantēs | variegantia | ||
1When used purely as an adjective.