variegaturus
Latin
Etymology
Future active participle of variegō.
Participle
variegātūrus (feminine variegātūra, neuter variegātūrum); first/second-declension participle
- about to variegate
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | variegātūrus | variegātūra | variegātūrum | variegātūrī | variegātūrae | variegātūra | |
| genitive | variegātūrī | variegātūrae | variegātūrī | variegātūrōrum | variegātūrārum | variegātūrōrum | |
| dative | variegātūrō | variegātūrae | variegātūrō | variegātūrīs | |||
| accusative | variegātūrum | variegātūram | variegātūrum | variegātūrōs | variegātūrās | variegātūra | |
| ablative | variegātūrō | variegātūrā | variegātūrō | variegātūrīs | |||
| vocative | variegātūre | variegātūra | variegātūrum | variegātūrī | variegātūrae | variegātūra | |