variegatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of variegō.
Participle
variegātus (feminine variegāta, neuter variegātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | variegātus | variegāta | variegātum | variegātī | variegātae | variegāta | |
| genitive | variegātī | variegātae | variegātī | variegātōrum | variegātārum | variegātōrum | |
| dative | variegātō | variegātae | variegātō | variegātīs | |||
| accusative | variegātum | variegātam | variegātum | variegātōs | variegātās | variegāta | |
| ablative | variegātō | variegātā | variegātō | variegātīs | |||
| vocative | variegāte | variegāta | variegātum | variegātī | variegātae | variegāta | |