varsebliva
Swedish
Etymology
varse (“aware”) + bliva (“become (dated form of bli)”)
Verb
varsebliva (present varsebliver, preterite varseblev, supine varseblivit, imperative varsebliv)
- dated form of varsebli
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | varsebliva | varseblivas | ||
| supine | varseblivit | varseblivits | ||
| imperative | varsebliv | — | ||
| imper. plural1 | varsebliven | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | varsebliver | varseblev | varseblivs, varseblives | varseblevs |
| ind. plural1 | varsebliva | varseblevo | varseblivas | varseblevos |
| subjunctive2 | varseblive | varsebleve | varseblives | varsebleves |
| present participle | varseblivande | |||
| past participle | varsebliven | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.