vasıta
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish واسطه, from Arabic وَاسِطَة (wāsiṭa).
Noun
vasıta (definite accusative vasıtayı, plural vasıtalar or vesait)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vasıta | vasıtalar |
| definite accusative | vasıtayı | vasıtaları |
| dative | vasıtaya | vasıtalara |
| locative | vasıtada | vasıtalarda |
| ablative | vasıtadan | vasıtalardan |
| genitive | vasıtanın | vasıtaların |