veclus

Latin

Adjective

veclus (feminine vecla, neuter veclum); first/second-declension adjective (Late Latin, proscribed)

  1. syncopic form of vetulus (with regular /tl/ > /kl/)
    • [3rd–4th century, Appendix Probi, line 5:
      vetulus non veclus
      (The correct form is) vetulus, not veclus]

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative veclus vecla veclum veclī veclae vecla
genitive veclī veclae veclī veclōrum veclārum veclōrum
dative veclō veclae veclō veclīs
accusative veclum veclam veclum veclōs veclās vecla
ablative veclō veclā veclō veclīs
vocative vecle vecla veclum veclī veclae vecla

Descendants