veeriäin
Ingrian
Etymology
From veerre (“wort”) + -iäin.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈʋeːrijæi̯ne/, [ˈʋeːrĭjəi̯n]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈʋeːriæi̯n/, [ˈʋe̝ːriæi̯n]
- Rhymes: -eːrijæi̯n, -eːriæi̯n
- Hyphenation: vee‧ri‧äin
Noun
veeriäin
Declension
| Declension of veeriäin (type 1/kärpäin, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | veeriäin | veeriäiset |
| genitive | veeriäisen | veeriäisiin |
| partitive | veeriäistä, veeriäist | veeriäisiä |
| illative | veeriäisee | veeriäisii |
| inessive | veeriäisees | veeriäisiis |
| elative | veeriäisest | veeriäisist |
| allative | veeriäiselle | veeriäisille |
| adessive | veeriäiseel | veeriäisiil |
| ablative | veeriäiselt | veeriäisilt |
| translative | veeriäiseks | veeriäisiks |
| essive | veeriäisennä, veeriäiseen | veeriäisinnä, veeriäisiin |
| exessive1) | veeriäisent | veeriäisint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 662