velení
See also: veleni
Czech
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɛlɛɲiː]
Noun
velení n
- verbal noun of velet
Declension
Declension of velení (neuter in -í/-ý)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | velení | velení |
| genitive | velení | velení |
| dative | velení | velením |
| accusative | velení | velení |
| vocative | velení | velení |
| locative | velení | veleních |
| instrumental | velením | veleními |
Further reading
- “velení”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “velení”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “velení”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025