vellingur
Faroese
Etymology
From Old Norse vellingr, cognate with Danish vælling.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɛtlɪŋkʊɹ/
- Rhymes: -ɛtlɪŋkʊɹ
Noun
vellingur m (genitive singular vellings, uncountable)
Declension
| m6s | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | vellingur | vellingurin |
| accusative | velling | vellingin |
| dative | vellingi | vellinginum |
| genitive | vellings | vellingsins |
Synonyms
- mjólkgreytur
- gøtugrái
Icelandic
Etymology
From Old Norse vellingr, cognate with Icelandic vælling.
Noun
vellingur m (genitive singular vellings, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | vellingur | vellingurinn |
| accusative | velling | vellinginn |
| dative | vellingi | vellingnum |
| genitive | vellings | vellingsins |
Further reading
- “vellingur” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)