venditaturus
Latin
Etymology
Future active participle of venditō
Participle
vēnditātūrus (feminine vēnditātūra, neuter vēnditātūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vēnditātūrus | vēnditātūra | vēnditātūrum | vēnditātūrī | vēnditātūrae | vēnditātūra | |
| genitive | vēnditātūrī | vēnditātūrae | vēnditātūrī | vēnditātūrōrum | vēnditātūrārum | vēnditātūrōrum | |
| dative | vēnditātūrō | vēnditātūrae | vēnditātūrō | vēnditātūrīs | |||
| accusative | vēnditātūrum | vēnditātūram | vēnditātūrum | vēnditātūrōs | vēnditātūrās | vēnditātūra | |
| ablative | vēnditātūrō | vēnditātūrā | vēnditātūrō | vēnditātūrīs | |||
| vocative | vēnditātūre | vēnditātūra | vēnditātūrum | vēnditātūrī | vēnditātūrae | vēnditātūra | |