ventilabundus
Latin
Etymology
ventilō (“toss, swing”) + -bundus
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [wɛn.tɪ.ɫaːˈbʊn.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ven̪.t̪i.laˈbun̪.d̪us]
Adjective
ventilābundus (feminine ventilābunda, neuter ventilābundum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ventilābundus | ventilābunda | ventilābundum | ventilābundī | ventilābundae | ventilābunda | |
| genitive | ventilābundī | ventilābundae | ventilābundī | ventilābundōrum | ventilābundārum | ventilābundōrum | |
| dative | ventilābundō | ventilābundae | ventilābundō | ventilābundīs | |||
| accusative | ventilābundum | ventilābundam | ventilābundum | ventilābundōs | ventilābundās | ventilābunda | |
| ablative | ventilābundō | ventilābundā | ventilābundō | ventilābundīs | |||
| vocative | ventilābunde | ventilābunda | ventilābundum | ventilābundī | ventilābundae | ventilābunda | |
References
- “ventilabundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ventilabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.