verǫld

See also: veröld

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *weraldiz, equivalent to verr (man) +‎ ǫld (age). Compare Old Saxon werold, Old English weorold, West Frisian warld and Old High German weralt.

Noun

verǫld f (genitive veraldar)

  1. the earth; the world
  2. the age of man, life on earth
  3. (in the plural) ages, eternity

Declension

Declension of verǫld (strong i-stem)
feminine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative verǫld verǫldin veraldir veraldirnar
accusative verǫld verǫldina veraldir veraldirnar
dative verǫld verǫldinni verǫldum verǫldunum
genitive veraldar veraldarinnar veralda veraldanna

Descendants

  • Icelandic: veröld
  • Faroese: verøld, vørild, verð
  • Norn: vrildan
  • Norwegian Nynorsk: verd f
    • Norwegian Bokmål: verd m or f
  • Elfdalian: wärd
  • Old Swedish: væruld, værald, værild, værld
  • Old Danish: wæræld
    • Danish: verden
    • Scanian: værlð
  • Gutnish: värd