verachtelijk

Dutch

Etymology

From verachten (“to dispise”) +‎ -lijk.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

verachtelijk (comparative verachtelijker, superlative verachtelijkst)

  1. scornful, disdainful
  2. despicable

Declension

Declension of verachtelijk
uninflected verachtelijk
inflected verachtelijke
comparative verachtelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial verachtelijk verachtelijker het verachtelijkst
het verachtelijkste
indefinite m./f. sing. verachtelijke verachtelijkere verachtelijkste
n. sing. verachtelijk verachtelijker verachtelijkste
plural verachtelijke verachtelijkere verachtelijkste
definite verachtelijke verachtelijkere verachtelijkste
partitive verachtelijks verachtelijkers —

Derived terms

Descendants

  • Negerhollands: verachtlik
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.