verbaal

Dutch

Etymology

Borrowed from Middle French verbal, from Latin verbālis.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɛrˈbaːl/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ver‧baal
  • Rhymes: -aːl

Adjective

verbaal (comparative verbaler, superlative verbaalst)

  1. verbal, pertaining to words
    Synonym: woordelijk
  2. verbal, pertaining to spoken language
  3. verbal, pertaining to verbs
    Synonym: werkwoordelijk

Declension

Declension of verbaal
uninflected verbaal
inflected verbale
comparative verbaler
positive comparative superlative
predicative/adverbial verbaal verbaler het verbaalst
het verbaalste
indefinite m./f. sing. verbale verbalere verbaalste
n. sing. verbaal verbaler verbaalste
plural verbale verbalere verbaalste
definite verbale verbalere verbaalste
partitive verbaals verbalers

Noun

verbaal n (plural verbalen)

  1. (historical) a signed memo
  2. (Netherlands) short for proces-verbaal

Descendants

  • Caribbean Javanese: perbal
  • Indonesian: perbal