verbaal
Dutch
Etymology
Borrowed from Middle French verbal, from Latin verbālis.
Pronunciation
- IPA(key): /vɛrˈbaːl/
Audio: (file) - Hyphenation: ver‧baal
- Rhymes: -aːl
Adjective
verbaal (comparative verbaler, superlative verbaalst)
- verbal, pertaining to words
- Synonym: woordelijk
- verbal, pertaining to spoken language
- verbal, pertaining to verbs
- Synonym: werkwoordelijk
Declension
| Declension of verbaal | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | verbaal | |||
| inflected | verbale | |||
| comparative | verbaler | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | verbaal | verbaler | het verbaalst het verbaalste | |
| indefinite | m./f. sing. | verbale | verbalere | verbaalste |
| n. sing. | verbaal | verbaler | verbaalste | |
| plural | verbale | verbalere | verbaalste | |
| definite | verbale | verbalere | verbaalste | |
| partitive | verbaals | verbalers | — | |
Noun
verbaal n (plural verbalen)
- (historical) a signed memo
- (Netherlands) short for proces-verbaal