verblijfplaats

Dutch

Etymology

Compound of verblijven +‎ plaats.

Pronunciation

  • IPA(key): /vərˈblɛi̯fˌplaːts/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ver‧blijf‧plaats

Noun

verblijfplaats f (plural verblijfplaatsen, diminutive verblijfplaatsje n)

  1. residence, place of residence
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.