verdrietig
Dutch
Etymology
From Middle Dutch verdrietich. Equivalent to verdriet + -ig.
Pronunciation
- IPA(key): /vərˈdri.təx/
Audio: (file) - Hyphenation: ver‧drie‧tig
- Rhymes: -itəx
Adjective
verdrietig (comparative verdrietiger, superlative verdrietigst)
Declension
| Declension of verdrietig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | verdrietig | |||
| inflected | verdrietige | |||
| comparative | verdrietiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | verdrietig | verdrietiger | het verdrietigst het verdrietigste | |
| indefinite | m./f. sing. | verdrietige | verdrietigere | verdrietigste |
| n. sing. | verdrietig | verdrietiger | verdrietigste | |
| plural | verdrietige | verdrietigere | verdrietigste | |
| definite | verdrietige | verdrietigere | verdrietigste | |
| partitive | verdrietigs | verdrietigers | — | |
Derived terms
Descendants
- Negerhollands: verdrietig