veretillum

Latin

Etymology

See veretilla.

Pronunciation

Noun

veretillum n (genitive veretillī); second declension

  1. Alternative reading of veretilla
    • c. 125 CE – 180 CE, Apuleius, Apologia 34:
      et fortasse an peracute repperisse vobis videbamini, ut quaesisse me fingeretis ad illecebras magicas duo haec marina, veretillum et virginal; disce enim nomina rerum Latina, quae propterea varie nominai, ut denuo instructus accuses
      (please add an English translation of this quotation)

Usage notes

The gender and declension of this word in Apuleius is uncertain, as editors vary on whether the correct reading is neuter accusative singular "veretillum", neuter accusative plural "veretilla", or feminine accusative singular "veretillam". Thus, the true form might instead be feminine veretilla.

Declension

Second-declension noun (neuter).

singular plural
nominative veretillum veretilla
genitive veretillī veretillōrum
dative veretillō veretillīs
accusative veretillum veretilla
ablative veretillō veretillīs
vocative veretillum veretilla

References