verificandus
Latin
Etymology
Future passive participle of vērificō.
Participle
vērificandus (feminine vērificanda, neuter vērificandum); first/second-declension participle
- which is to be verified
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vērificandus | vērificanda | vērificandum | vērificandī | vērificandae | vērificanda | |
| genitive | vērificandī | vērificandae | vērificandī | vērificandōrum | vērificandārum | vērificandōrum | |
| dative | vērificandō | vērificandae | vērificandō | vērificandīs | |||
| accusative | vērificandum | vērificandam | vērificandum | vērificandōs | vērificandās | vērificanda | |
| ablative | vērificandō | vērificandā | vērificandō | vērificandīs | |||
| vocative | vērificande | vērificanda | vērificandum | vērificandī | vērificandae | vērificanda | |