verkningsfull

Swedish

Etymology

From verkning +‎ -s- +‎ -full.

Adjective

verkningsfull (comparative verkningsfullare, superlative verkningsfullast)

  1. effective (having the power to produce the required effect)
    Antonym: verkningslös

Declension

Inflection of verkningsfull
Indefinite positive comparative superlative1
common singular verkningsfull verkningsfullare verkningsfullast
neuter singular verkningsfullt verkningsfullare verkningsfullast
plural verkningsfulla verkningsfullare verkningsfullast
masculine plural2 verkningsfulle verkningsfullare verkningsfullast
Definite positive comparative superlative
masculine singular3 verkningsfulle verkningsfullare verkningsfullaste
all verkningsfulla verkningsfullare verkningsfullaste

1 The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
2 Dated or archaic.
3 Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.

Further reading