vermiculatus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [wɛr.mɪ.kʊˈɫaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ver.mi.kuˈlaː.t̪us]
Adjective
vermiculātus (feminine vermiculāta, neuter vermiculātum, adverb vermiculātē); first/second-declension adjective
- wormy, worm-eaten
- vermiculated; patterned with worm-like lines
- Canticum Canticōrum 1:10
- Murenulās aureās faciēmus tibī, vermiculātās argentō
- We shall make golden chains for thee, inlaid with silver
- Canticum Canticōrum 1:10
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vermiculātus | vermiculāta | vermiculātum | vermiculātī | vermiculātae | vermiculāta | |
| genitive | vermiculātī | vermiculātae | vermiculātī | vermiculātōrum | vermiculātārum | vermiculātōrum | |
| dative | vermiculātō | vermiculātae | vermiculātō | vermiculātīs | |||
| accusative | vermiculātum | vermiculātam | vermiculātum | vermiculātōs | vermiculātās | vermiculāta | |
| ablative | vermiculātō | vermiculātā | vermiculātō | vermiculātīs | |||
| vocative | vermiculāte | vermiculāta | vermiculātum | vermiculātī | vermiculātae | vermiculāta | |
References
- “vermiculatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “vermiculatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- vermiculatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.