versiformis
Latin
Etymology
From versus (“changed”) + -fōrmis (“having the form of”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [wɛr.sɪˈfoːr.mɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ver.siˈfɔr.mis]
Adjective
versifōrmis (neuter versifōrme); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | versifōrmis | versifōrme | versifōrmēs | versifōrmia | |
| genitive | versifōrmis | versifōrmium | |||
| dative | versifōrmī | versifōrmibus | |||
| accusative | versifōrmem | versifōrme | versifōrmēs versifōrmīs |
versifōrmia | |
| ablative | versifōrmī | versifōrmibus | |||
| vocative | versifōrmis | versifōrme | versifōrmēs | versifōrmia | |
References
- “versiformis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- versiformis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.