versutiloquus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [wɛr.suːˈtɪ.ɫɔ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ver.suˈt̪iː.lo.kʷus]
Adjective
versūtiloquus (feminine versūtiloqua, neuter versūtiloquum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | versūtiloquus | versūtiloqua | versūtiloquum | versūtiloquī | versūtiloquae | versūtiloqua | |
| genitive | versūtiloquī | versūtiloquae | versūtiloquī | versūtiloquōrum | versūtiloquārum | versūtiloquōrum | |
| dative | versūtiloquō | versūtiloquae | versūtiloquō | versūtiloquīs | |||
| accusative | versūtiloquum | versūtiloquam | versūtiloquum | versūtiloquōs | versūtiloquās | versūtiloqua | |
| ablative | versūtiloquō | versūtiloquā | versūtiloquō | versūtiloquīs | |||
| vocative | versūtiloque | versūtiloqua | versūtiloquum | versūtiloquī | versūtiloquae | versūtiloqua | |
References
- “versutiloquus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- versutiloquus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.