verwijven

Dutch

Etymology

From wijf +‎ ver- -en.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛi̯vən

Verb

verwijven

  1. (intransitive) to become effeminate
  2. (transitive) to make effeminate

Conjugation

Conjugation of verwijven (weak, prefixed)
infinitive verwijven
past singular verwijfde
past participle verwijfd
infinitive verwijven
gerund verwijven n
present tense past tense
1st person singular verwijf verwijfde
2nd person sing. (jij) verwijft, verwijf2 verwijfde
2nd person sing. (u) verwijft verwijfde
2nd person sing. (gij) verwijft verwijfde
3rd person singular verwijft verwijfde
plural verwijven verwijfden
subjunctive sing.1 verwijve verwijfde
subjunctive plur.1 verwijven verwijfden
imperative sing. verwijf
imperative plur.1 verwijft
participles verwijvend verwijfd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.