vestiarius
Latin
Etymology
From vestis (“vestment, clothing,”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [wɛs.tiˈaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ves.t̪iˈaː.ri.us]
Noun
vestiārius m (genitive vestiāriī or vestiārī); second declension
- person taking care of a vestiarium – cloakroom in monastery
- cloth merchant
- tailor
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vestiārius | vestiāria | vestiārium | vestiāriī | vestiāriae | vestiāria | |
| genitive | vestiāriī | vestiāriae | vestiāriī | vestiāriōrum | vestiāriārum | vestiāriōrum | |
| dative | vestiāriō | vestiāriae | vestiāriō | vestiāriīs | |||
| accusative | vestiārium | vestiāriam | vestiārium | vestiāriōs | vestiāriās | vestiāria | |
| ablative | vestiāriō | vestiāriā | vestiāriō | vestiāriīs | |||
| vocative | vestiārie | vestiāria | vestiārium | vestiāriī | vestiāriae | vestiāria | |
Alternative forms
- vestuarius, vesterarius, vestarius, vestararius