vexillifer
Latin
Etymology
From vexillum (“flag”) + -fer (“carrying”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [wɛkˈsɪl.lɪ.fɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [veɡˈzil.li.fer]
Adjective
vexillifer (feminine vexillifera, neuter vexilliferum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)
Declension
First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | vexillifer | vexillifera | vexilliferum | vexilliferī | vexilliferae | vexillifera | |
genitive | vexilliferī | vexilliferae | vexilliferī | vexilliferōrum | vexilliferārum | vexilliferōrum | |
dative | vexilliferō | vexilliferae | vexilliferō | vexilliferīs | |||
accusative | vexilliferum | vexilliferam | vexilliferum | vexilliferōs | vexilliferās | vexillifera | |
ablative | vexilliferō | vexilliferā | vexilliferō | vexilliferīs | |||
vocative | vexillifer | vexillifera | vexilliferum | vexilliferī | vexilliferae | vexillifera |
References
- “vexillifer”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- vexillifer in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.