vicennalis
Latin
Etymology
From vīcennis (“20-year”) + -ālis (“-al: forming adjectives”), from vīciēs (“twenty each”) + annus (“year”) + -is (“forming compound adjs”). Equivalent to vīciēs + annālis (“of or related to a year”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [wiː.kɛnˈnaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [vi.t͡ʃenˈnaː.lis]
Adjective
vīcennālis (neuter vīcennāle); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | vīcennālis | vīcennāle | vīcennālēs | vīcennālia | |
| genitive | vīcennālis | vīcennālium | |||
| dative | vīcennālī | vīcennālibus | |||
| accusative | vīcennālem | vīcennāle | vīcennālēs vīcennālīs |
vīcennālia | |
| ablative | vīcennālī | vīcennālibus | |||
| vocative | vīcennālis | vīcennāle | vīcennālēs | vīcennālia | |